Tα έργα της Κυριακής Γονή, διερευνούν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των εικονικών τεχνολογιών και την χρήση τους στη ζωή και την τέχνη, καθώς επίσης και πως μπορούν νέοι τρόποι οργάνωσης και διαχείρισης αυτών των τεχνολογιών να προσεγγίσουν καινοφανή «πράσινα μονοπάτια» για το μέλλον. Στην εποχή μας, που επηρεάζεται από την κλιματική και άλλες κρίσεις, η παραγωγή, η συσσώρευση και η αποθήκευση δεδομένων εγείρουν ερωτήματα σχετικά με τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον και την ενεργειακή κατανάλωση. Το έργο της Κυριακής Γονή επικεντρώνεται στις σχέσεις και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ της τεχνολογίας και της κοινωνίας, εγκαθιδρύοντας έναν διάλογο ανάμεσα στην τοπική και την παγκόσμια προοπτική. Η καλλιτέχνης αναμιγνύει συχνά την πραγματικότητα με την μυθοπλασία, την γνώση του παρόντος με το ψηφιακό μέλλον, τα ψηφιακά συστήματα αποθήκευσης (cloud) με την γη, τα καλώδια με τις ρίζες των δέντρων και των φυτών, με τέτοιο τρόπο ώστε μας οδηγεί, ως θεατές, αφενός να ξανασκεφτούμε τη σχέση μας με τη φύση και την τεχνολογία, και αφετέρου να ξανασκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο η τεχνολογία μπορεί ή όχι να αλλάξει τη φύση. Αυτός ο διάλογος ανάμεσα στα έργα και τους θεατές, αποτελεί σημαντικό μέρος της τέχνης της Γονή, ένα μέρος που της αρέσει να εμβαθύνει διοργανώνοντας εργαστήρια, ομιλίες και άρθρα/δοκίμια, τα οποία παρουσιάζονται σε συνέδρια και δημοσιεύονται σε περιοδικά ή σε διαδικτυακές πλατφόρμες. Το ενδιαφέρον, η επιθυμία και η ικανότητα της καλλιτέχνιδος να αλληλεπιδρά με το κοινό, είναι πολύ σημαντική για το «Πράσινο Πέρα(σ)μα», δεδομένου ότι ένας από τους στόχους της έκθεσης είναι πράγματι η επανασύνδεση και η ανανέωση του διαλόγου μεταξύ των ανθρώπων του Περάματος και της σύγχρονης τέχνης – και όχι μόνο της τέχνης αλλά και των κοινωνικών και πολιτικών ζητημάτων που διερευνά η τέχνη – και ειδικότερα η «οικολογική τέχνη». Η προώθηση της έννοιας ενός «Νέου Ουμανισμού» στην έκθεση «Το Πράσινο Πέρα(σ)μα», απαιτεί την επίγνωση μας για την εργαλειοποίηση της φύσης – και πώς να την προλαμβάνουμε. Η Κυριακή Γονή με τα σύνθετα έργα της, εκφράζει ερωτήματα όπως: Μπορούν οι συνήθειες και οι πρακτικές να αλλάξουν σε μια πραγματικότητα που διαμεσολαβείτε ήδη από την τεχνολογία; Τι ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν το φυσικό περιβάλλον και οι κόσμοι «πέρα από το ανθρώπινο» στην πρόκληση αυτής της αλλαγής; Πως μπορεί, στο τρέχον και σε ένα μελλοντικό περιβάλλον, η φύση και ο πολιτισμός να αλληλεπιδράσουν σε συνέργεια; Στο βιντεο-έργο της «Poem about the origins of Networks of Trust» (2019) η Γονή συμπλέκοντας στοιχεία της πραγματικότητας με την μυθοπλασία περιγράφει την καταγωγή, το ρόλο και την συμβολή των ανθρώπινων δικτύων στην συλλογική επιβίωση της ανθρωπότητας. Αυτά τα δίκτυα αποτελούν μια αόρατη δύναμη σύνδεσης και επικοινωνίας. Μέσα από τον γεωγραφικό και ιστορικό χώρο του Ελληνικού αρχιπελάγους, η Γονή αναδεικνύει διαχρονικά την σημασία της επικοινωνίας ανάμεσα σε λαούς και πολιτισμούς και την δύναμη των δικτύων να επανεγγράφουν την μνήμη μιας προϋπάρχουσας σύνδεσης με το όλον. Αυτή η σύνδεση με το όλον προτείνεται ως βασική προϋπόθεση για ένα βιώσιμο μέλλον.