Η Δήμητρα Δέδε προσεγγίζει την έννοια του φυσικού περιβάλλοντος με ευαισθησία και τρυφερότητα. Η πρόσφατη φωτογραφική σειρά έργων της με τον τίτλο "Mayflies" (2019) απεικονίζει ένα σκοτεινό σύμπαν, που μορφοποιεί μια απο-συμβολισμένη σχέση μεταξύ απώλειας και προστασίας. Η καλλιτέχνης γύρω από τις δύο αυτές έννοιες χτίζει έναν ισχυρό οπτικό διάλογο με αναφορά στην φυσική υπόσταση του άνθρωπου και στην ανθρώπινη υπόσταση της φύσης. Στο λεύκωμά της "Mayflies" η σειρά φωτογραφικών έργων συστήνεται ποιητικά στους θεατές μέσω ενός ορόσημου της προσωπικής της ιστορίας. Πράγματι, μετά το θάνατο της μητέρας της, η Δήμητρα Δέδε ταξιδεύει στον Παγετώνα του Rhône στην Ελβετία. Εξαιτίας της κλιματικής κρίσης, η κυβέρνηση της χώρας κάλυψε τον παγετώνα με κουβέρτες ανθεκτικές στην υπεριώδη ακτινοβολία. Αυτό το υπερφυσικό τοπίο φέρει τη μνήμη του, παγωμένου και τυλιγμένου στο σάβανο, σώματος της μητέρας της. Αλλά στην περίπτωση της φύσης, το κάλυμμα είναι προστατευτικό, πιθανόν σώζει το μέλλον παρά υποδηλώνει τη φθορά. Ενώ η ένταση των τόνων, το δράμα των χαρακτήρων και η αίσθηση του πόνου είναι χαρακτηριστικά στοιχεία του έργου της Δήμητρας Δέδε, η ενσώματη φύση στην τέχνη της προορίζεται να προστατεύσει από τον φόβο και τον κίνδυνο μιας άλλης απώλειας, όχι μόνο για την ίδια την καλλιτέχνη, αλλά και για όλους τους άλλους.
Το ταξίδι της Δήμητρας Δέδε στα βουνά συνιστά μια μετάβαση από τον πόνο και το κενό που δημιουργείται από την εξαφάνιση ενός αγαπημένου ανθρώπινου σώματος, στο αίσθημα της ειρήνης, της παρηγοριάς και της βιωσιμότητας του σώματος της φύσης, το οποίο, αν το προσέξουμε, είναι εκεί για να μείνει. Η ακινησία του θανάτου, ο καθηλωτικός πόνος της απώλειας, η επίκληση στην μνήμη, εν τέλει εδώ δεν προσδιορίζεται ως μέρος μιας ιδιότυπης ακηδίας, αλλά πολύ περισσότερο ως έκκληση για προστασία και δράση προς καθετί που βρίσκεται σε κίνδυνο, μετατρέποντας έτσι το επικείμενο τέλος σε μια νέα αρχή. Το έργο της Δήμητρας Δέδε είναι μια υπενθύμιση, μια υπενθύμιση για το τι πρέπει να είναι μια άνευ όρων αγάπη και φροντίδα για τη ζωή, είτε αυτή είναι ανθρώπινη, είτε ζωική, φυτική ή ακόμη και, σε αυτήν την περίπτωση, ένα ορυκτό, οποιαδήποτε ύπαρξη που μπορεί να είναι τόσο πολύτιμη όσο η ίδια η ζωή.